سالگرد

برای من شد سه سال امروز. دقیقا امروز سه بعد از ظهر به وقت استکهلم توی فرودگاه آرلاندا نشستم.

باورم نمیشه سه سال شد. سه سال خیلی طولانیه. خیلی دراز به نظر میاد. انگار توی سه سال خیلی اتفاقات باید بیافته  و آدم کلی پیرتر باید بشود.

سه سال شد که به سوئد مهاجرت کردم. سه سال شد که طبق قوانین بین المللی مهاجر محسوب می شوم(هرکسی که بیشتر از یکسال در جایی غیر از زادگاه و محل بزرگ شدنش زندگی کند). سه سال شد. توی این سه سال خیلی اتفاقها افتاد.  درسم تمام شد، کار پیدا کردم، زندگی مشترک آغاز کردم، سوئدی یاد گرفتم و از همه مهمتر وضعیت روحیم خیلی بهتر شد.

دستاوردهای کمی نیستند. نمی خواهم  به این والد انتقادگرم که همیشه در حال ایراد گرفتن از من است اجازه بدهم تا امروزم را با انتقادهایش خراب کند. اینکه می توانستم بهتر از این عمل کنم و چه و چه.

به نظرم به سختی میشد بهتر از این عمل کرد. به نظرم در مجموع خیلی مثبت عمل کردم. در مجموع با توجه به جمیع جهات وضع اجتماعی، اقتصادی،روحی، توانایی های زبانی، ویژگیهای شخصی و البته ویژگیها و قابلیتهای محیط میزبان نسبتا خیلی خوب عمل کردم . باید به خودم تبریک بگویم.

به قول دیوید اگر وقتی کار خوبی انجام می دهی یا کاری را خوب انجام میدهی به خودت پاداش ندهی، ذهن یاد نمیگیرد که این کار را دوباره تکرار کند.

به عنوان هدیه به خودم می روم یکساعت کنار دریاچه قدم می زنم 🙂